Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Οταν ερχεται το νεο αδερφακι τι κανουμε?Προσοχη!




Πολλοι γονεις με ρωτανε "τι κανουμε οταν ερχεται νεο μελος στην οικογενεια?Πως το χειριζομαστε?"

Οταν ημουν μικρη θυμαμαι που γεννηθηκε ο αδερφος μου και ενιωθα σαν να υπαρχει μια περιεργη ατμοσφαιρα στο σπιτι...Λετε να ηταν το αγχος χειρισμου μου?
Δεν μου ηταν ευχαριστο που ξαφνικα, ενω ειχα ολη την προσοχη, η προσοχη δεν με "προσεχε".
Αντι της προσοχης ειχα δεκαδες νεα παιχνιδια να μου αποσπασουν την προσοχη...
Και οταν ηρθε το μωρο σπιτι ολοι μου ελεγαν "προσοχη" μην τυχον και πνιξω κατα λαθος τον αδερφο μου...απο υπερβολικη προσοχη ισως!

Δεν υπαρχει συγκεκριμενη συνταγη που μπορω να σας γραψω αλλα μπορω να σας μιλησω μεσα απο την εμεπιρια της δουλειας μου η και απο την εμπειρια μου ως μεγαλη αδερφη!

Το πιο σημαντικο απο ολα ειναι να μην αντικαταστησετε την προσοχη σας με παιχνιδια. Ο αντιπερισπασμος μπορει να ειναι εντονος αλλα χωρις διαρκεια! Μεσα σε λιγα λεπτα το αγχος "μη σημασιας" θα εμφανιστει. Βρειτε ενα τροπο να μην διαχωρισετε τα δυο παιδια.
Δεν χρειαζεται να ασχοληθειτε μονο με το μωρο κ αν περισσεψει χρονος με το αλλο παιδι μετα. Προσπαθηστε να συμπεριλαβετε το μεγαλο παιδι στις δουλειες για το μωρο.
"Σημερα θα εισαι ο βοηθος μου. Ελα να με βοηθησεις να αλλαξουμε τις πανες μαζι. Εσυ εισαι μεγαλος και ξερεις"
Αμεσως αισθανεται οτι μπορει να προσφερει, αισθανεται σαν "ο μεγαλος", διαχωριζεται απο τον αδερφακι και νιωθει χρησιμος! Επισης ο χρονος αυτος ειναι ποιοτικος με την μαμα και το μωρο και δεν εχει νιωσει μειονεκτικα.
Σιγουρα θα χρειαστει να αφιερωσετε και χρονο οι 2 σας οπως παλια. Ποιοτικο χρονο οπου θα ειστε μονοι σας και στο παρον! Δεν ειναι τυχαιο που στα αγγλικα το παρον λεγεται "present", δηλαδη "δωρο". Το παρον ειναι το δωρο μας, η στιγμη που μονο τοτε ζωντανευει και μας γεμιζει αναμνηση.

Θυμαμαι τετοιες στιγμες, μυρωδιες, εικονες..ολες σαν παιδι...και ποσα χρονια εχουν κρατησει!
Γεμιστε το παιδι σας με στιγμες παρουσες! Αυτο θα το κανει συναισθηματικα πλουσιο και κανενα παιχνιδι στο κοσμο δε συγκρινεται με αυτες.

Να μιλατε με τα παιδια σας. Θελουν κουβεντα, να κατανοησουν αυτον το κοσμο που εμεις ακομα και τωρα δε λεμε να κατανοησουμε...
Αληθεια θελουν τα παιδια. Αληθεια σε ολα. Το αγχος και το ψεμα το διαισθανονται με τη γλωσσα του σωματος σας!

Μιληστε του για τον ερχομο του νεου μελους απο νωρις. Αν εσεις αγχωνεστε τοτε το μεταδιδετε το αγχος σας και νιωθουν κατι αρνητικο για το θεμα αυτο χωρις να ξερουν το λογο.

Προσοχη στην προσοχη σας.
Αναπαυση μετα....

Αυτα σκεφτηκα σημερα να πω
και ακομα και αν μου χαλαγε ολα τα παιχνιδια μου ο αδερφος μου, χαλαλι του...η ζωη ειναι πιο ομορφη οταν μοιραζεσαι!

Καλο ξημερωμα.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Πως το παιδι εφτιαξε τον κοσμο.


Πριν καιρο, πολυ καιρο, βρεθηκα σε ενα σεμιναριο μιας αγαπημενης φιλης στο οποιο παρουσιαζε το βιβλιο της. Εκει ακουσα μια υπεροχη ιστορια που θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας. Την ειχα μοιραστει με φιλους σε καποιο mail μου αλλα ως blogger πλεον την ξαναμοιραζομαι γνωριζοντας καλα ποσο πολυ θα το ευχαριστηθειτε εσεις που με "ακολουθειτε" σε αυτες τις γραμμες μου...Και με ενα κλικ...οι σκεψεις ταξιδευουν στον κυβερνοχωρο και φτανουν στην προσωπικη γωνιτσα σας.

Γιατι τα ομορφα πραγματα ειναι πιο ομορφα οταν τα μοιραζεσαι!


"Ενας απασχολημενος μπαμπας καθοταν μπροστα στον υπολογιστη του και δουλευε οπως εκανε καθημερινα. Το παιδι του ηρθε και καθησε διπλα του. Ο μπαμπας, ενοχλημενος λιγο που ειχε χασει την συγκεντρωση του, εδωσε στο γιο του μια σελιδα που εκοψε απο ενα περιοδικο η οποια ειχε επανω της τον χαρτη του κοσμου. Την ιδια σελιδα την εκοψε σε ακομα μικροτερα κομματακια και τα εδωσε στο γιο του για να φτιαξει τον κοσμο οπως ηταν στην αρχικη του μορφη.

Υστερα απο 5-10 λεπτα το παιδι εμφανιζεται στον πατερα του με την σελιδα ολοκληρη, εχοντας κολλησει ολα τα κομματια που σχηματιζαν την εικονα του κοσμου.
Ο πατερας του ειχε μεινει εκπληκτος..."Μα πως το εκανες αυτο;", τον ρωτησε με απορια. "Πως γνωριζες την καθε χωρα και την τοποθετησες σωστα;"

"Η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα ιδεα για τις χωρες", απαντησε ο μικρος ,"απλα, ειχα παρατηρησει ενω εκοβες την σελιδα, στην πισω πλευρα της υπηρχε η εικονα ενος ανθρωπου. Οποτε, το μονο που εκανα ηταν να σχηματισω τον ανθρωπο αυτον και να κολλησω τα κομματια του."


ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΑΣ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Και ολοι γνωριζουμε καλα πως η αρχη της προσπαθειας αυτης ειναι προς τα μεσα...
Ζουμε σε καιρους δυσκολους, πολλα αλλαζουν και αναπροσαρμοζονται...αντι να παραπονιομαστε για το εξω και να γκρινιαζουμε για την καθε κριση...ας κρινουμε τον εαυτο μας και ας το δουμε ολο αυτο σαν μια ευκαιρια να δουμε τον εαυτο μας μεσα στο συνολο, και οχι να χαζευουμε το συνολο μονο!

Εμεις ειμαστε το παραδειγμα των οσων βλεπουν τα παιδια αυτου του κοσμου. Ας βρουμε τα κομματια μας, ας τα κολλησουμε και ο καθενας ξεχωριστα ας νιωσει καλα με τον εαυτο του.
Ανθρωπος.
Αυθεντικος.

Ευχαριστω που με διαβασατε και σημερα.













A busy dad was on his computer working as always...his child came and sat beside him. The dad , being a bit disturbed for the distraction gave his son a page he cut of a newspaper that had the map of the world. He started cutting the page in small pieces and gave his son the pieces to make the image of the world back as it was.

the child went to his room and after 5 or 10 minutes he came back with the while page glued back as it was.


dad was surprised.....but how did u do it?, he asked his small son. how did u know all the countries and where they belong?

well, the son replied, i didnt. but as you were cutting the page of the world i noticed from the other side of the page there was a figure of man. so instead of putting together the pieces of the world, i glued the man;s figure....

INSTEAD OF FIXING THE WORLD, LETS FIX THE PERSON FIRST!

and u know something?we all can do that by starting to be our trues selves.nothing more, nothing less.
remember how we were as children...simple and to the point...things happened in the way that changed us...
try to rememeber the starting point and become it...be genuine, be you!

thank u for reading me today
natalie sampas

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Τι θα πει Αγαπη για καποια παιδια


Σημερα επαιξα με τον Γιωργο(5 χρονων). Αυτη ειναι η δουλεια μου, να παιζω με παιδια! Εκει που
καθομασταν σκεφτηκα να τον ρωτησω για την αγαπη..."Τι ειναι αγαπη Γιωργο?"

"Αγαπη ειναι οταν ενας κραταει δυνατα το χερι σε καποιον αλλον και δε θελει να το αφησει", μου απαντησε.

Παρακατω θα βρειτε διαφορες απαντησεις απο παιδια 4-8 χρονων στην ιδια ερωτηση για την Αγαπη....

Ρεβεκκα (8 χρονων)- " Οταν η γιαγια μου ποναει και δεν μπορει να σκυψει για να βαψει τα νυχια των ποδιων της, ο παππους μου της τα βαφει παρ'ολο που τον πονανε κι εκεινον τα χερια του. Αυτο ειναι αγαπη"

Βασιλης(4 χρονων)- " Οταν καποιος σε αγαπαει ο τροπος που λεει το ονομα σου ακουγεται διαφορετικος. Ξερεις οτι το ονομα σου ειναι ασφαλες στο στομα του"

Καρλος (5χρονων)-" Οταν το κοριτσι φοραει το αρωμα του κι το αγορι φοραει το aftershave του και βγαινουν βολτα και μυριζονται."

Χρυση(6 χρονων)-"Αγαπη ειναι οταν βγαινεις εξω να φας και δινεις σε καποιον τις πιο πολλες απο τις πατατες τηγανιτες σου, χωρις να τον κανεις να σου δωσει για ανταλλαγμα τις δικες του."

Κατερινα (4 χρονων)- "Αγαπη ειναι αυτο που σε κανει να χαμογελασεις οταν νιωθεις κουρασμενος."

Ντανυ (7 χρονων)-"Αγαπη ειναι οταν η μαμα μου φτιαχνει καφε για τον μπαμπα μου και τον δοκιμαζει πριν του τον δωσει για να βεβαιωθει οτι ειναι καλος.

Αιμιλια(8 χρονων)-" Αγαπη ειναι οταν συνεχεια φιλιεσαι. Μετα οταν κουραστεις να φιλιεσαι, ακομα θες να ειστε μαζι και ολο μιλας πιο πολυ."

Μαρκος(6 χρονων)-"Αγαπη ειναι οταν η μαμα βλεπει τον μπαμπα στην τουαλετα και δεν το βρισκει αηδιαστικο"

Καρεν (8 χρονων)-" Οταν αγαπας καπιον τα βλεφαρα σου πανε πανω κατω και μικρα αστερακια βγαινουν απο παντου."

Ελενα (5 χρονων)-" Αγαπη ειναι οταν η μαμα δινει στο μπαμπα το καλυτερο κομματι κοτοπουλο"

Μπομπυ (7 χρονων)-" Αγαπη ειναι αυτο που υπαρχει μαζι σου στο δωματιο την ημερα των χριστουγεννων οταν σταματησεις να ανοιγεις τα δωρα και προσεκτικα ακουσεις..."


Πολλοι απο εμας περιμενουμε να μεγαλωσουμε για να καταλαβουμε ορισμενα πραγματα...ισως τα χρονια μας κανουν σοφοτερους πιστευουμε...
Εγω πιστευω πως για να καταλαβουμε πρεπει να μικρυνουμε...οπως τοτε!




Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

when i hug a tree



Οταν ολη μερα το παιζεις "μεγαλος" προκειμενου να επιβιωσεις στη ρουτινα και καθημερινοτητα, για να σε θεωρησουν αρκετα σοβαρο και για να σε παρουν στα σοβαρα...μετα γυρνας σπιτι και πετας τη μασκα..και ευτυχως επιτρεπεις να εισαι εσυ....
και εντελως τυχαια βρισκεις να σε περιμενει ενα βιντεακι που σε τρια λεπτα σε εχει ξεκουρασει και σου εχει θυμισει οτι καποτε ησουν κι εσυ παιδι
και ζωγραφιζες
και επαιζες
και χρωματιζες
και ξεκινουσες τη ζωγραφια σου απο ενα δεντρο που στην πιο ομορφη ιστορια του κοσμου.

Καποτε ειμασταν παιδια και ειμαστε ακομα, αρκει να το θυμομαστε συχνα και να μην αφηνουμε τα γυρω να μας αποπροσανατολιζουν με μασκες που θελουν να φοραμε.

Και αν καπου εκει εξω δειτε ενα δεντρο... αγκαλιαστε το, ποτε δεν ξερετε τι μπορει να νιωσετε!

Κατι οχι να σκεφτειτε αλλα να νιωσετε!




Ειναι στιγμες στη ζωη μας που μπορει να νιωσουμε σε αδιεξοδο, ειτε ειμαστε μαμαδες ειτε οχι, ειτε ειμαστε γυναικες ειτε οχι. Ανθρωποι ειμαστε και ειναι ανθρωπινο..

Μια μερα λοιπον, οταν ημουν στο πανεπιστημιο, η καθηγητρια ψυχολογιας μας εδωσε αυτο το ποιημα και για καποιο λογο εγω το κρατησα καπου οπου δεν θα το εχανα ποτε. Ειχα νιωσει οτι με καποιο τροπο μπορει να βοηθησει μελλοντικα...

Ειναι η ζωη μας σε 5 διαφορετικα σταδια...αν σκεφτειτε εσας και κατι το οποιο σας απασχολει μπορειτε να εντοπισετε σε ποιο σταδιο ειστε...να δειτε τι εχετε προσπερασει και προς τα που πατε...

Ειναι απλο, ειναι μεσα απο τη ζωη, ειναι αυτο που καμια φορα χρεαζομαστε οταν δεν ξερουμε τι θελουμε και το ψαχνουμε...

Εγω το βρηκα και το μοιραζομαι μαζι σας.



AUTOBIOGRAPHY IN FIVE SHORT CHAPTERS

Portia Nelson

I

I walk, down the street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I fall in.

I am lost . . . I am helpless.

It isn't my fault.

It takes forever to find a way out.

II

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I pretend I don't see it.

I fall in again.

I can't believe I am in the same place,

but it isn't my fault.

It still takes a long time to find a way out.

III

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I see it is there.

I still fall in . . . it's a habit.

My eyes are open.

I know where I am.

It is my fault.

I get out immediately.

IV

I walk down the same street.

There is a deep hole in the sidewalk.

I walk around it.

V

I walk down another street.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Ζωγραφισε παιδι μου τωρα!






Η δουλεια μου ως παιδοψυχολογος και ως παιγνιοθεραπευτρια μου εχει δειξει στην πραξη πλεον, και οχι επειδη το γραφουν καποια βιβλια, το καλο που κανει στα παιδια το εικαστικο κομματι, η τεχνη.
Πολλοι γονεις βαζουν ως προτεραιοτητα τα μαθηματα του σχολειου και ειναι πολυ λογικο γιατι ετσι μας εχει κανει το συστημα να σκεφτομαστε.
Παρ'ολα αυτα η ζωγραφικη του παιδιου και η ενασχοληση του με αυτην (η οτιδηποτε καλλιτεχνικο) κρυβει πλεονεκτηματα που ουτε μπορειτε να φανταστειτε. Ετσι λοιπον σκεφτηκα να σας γραψω μερικα μηπως τα αναγνωρισετε η μηπως τα αναζητησετε για τη ζωη του παιδιου σας.

1. Δημιουργικοτητα στο full!

Πολλοι πιστευουν οτι η δημιουργικοτητα εχει να κανει με τα γονιδια , οποτε ειναι καθαρα θεμα γενετικο. Ειτε γεννιεσαι με αυτα και γινεσαι σπουδαιος ζωγραφος, φωτογραφος, γλυπτης ειτε ακολουθεις κατι εντελως διαφορετικο.
Ειμαι εδω λοιπον για να διαψευσω την παραπανω θεωρια και να σας πω πως η δημιουργικοτητα ειναι κατι το οποιο καλλιεργειται και αν ξεκινησει το παιδι απο νωρις να ασχολειται με τεχνη (arts &crafts) τοσο περισσοτερο η δημιουργκικοτητα του θα αναπτυχθει και θα του ανοιξει νεους κοσμους στην προσωπικοτητα του. Το να μπορει ενα παιδι να εκφραστει ειναι το παν για την σωστη αναπτυξη της προσωπικοτητας του.


2.Συγκεντρωση

Πολυ συχνα νεοι ανθρωποι παρουσιαζουν ελλειψη συγκεντρωσης και αυτο ενισχυεται με βιντεοπαιχνιδια και τηλεοραση. Το να εχουν να ασχοληθουν ομως με το να ολοκληρωσουν ενα εργο τους, ενα συγκεκριμενο προτζεκτ δηλαδη, τους ενθαρυννει να αδιαφορησουν για τετοιου ειδους αποσπασεις και να συγκεντρωθουν στο στοχο που εχουν θεσει.
Τα παιδια συγκεντρωνονται καλυτερα οταν εχουν την ελευθερια να δουλεψουν με βαση την καλλιτεχνικη οπτικη του μυαλου τους. Η αφιερωση τους αυτη τους διδασκει να συγκεντρωνονται και σε αλλους τομεις στη ζωη τους.

3. Αυτοπεποιθηση

Μεσα απο τη ολοκληρωση των προτζεκτ τους τα παιδια μαθαινουν και παιρνουν μεγαλη ικανοποιηση απο τον εαυτο τους.Δεν επιθυμουν να αφηνουν μισοτελειοωμενες δουλειες αλλα ολοκληρωνουν τον στοχο που εχουν θεσει και ελευθερα εχουν επιλεξει.
Εκτος απο αυτο, με το να εχουν την δυνατοτητα να εκφραστουν ελευθερα χωρις καμια κριτικη απο κανεναν για το αν κατι ειναι σωστο η λαθος, ενισχυουν την αυτοπεποιθηση τους και μαθαινουν να εκτιμουν τον εαυτο τους και τις δημιουργιες τους.

Η τεχνη εχει να προσφερει στα παιδια πολλα πλεονεκτηματα που θα τα βοηθησουν οχι μονο προσωπικα αλλα και μελλοντικα σε παρα πολλους τομεις της ζωης τους και σε οτιδηποτε επιλεξουν να κανουν.

Ολα τα παραπανω τα εχω δει προσωπικα να λειτουργουν με εναν μαγικο τροπο σε παιδια που ειχαν προσωπικα θεματα και δεν ειχαν τροπο να τα εκφρασουν. Ειτε με το παιχνιδι, ειτε με την δημιουργια, το παιδι εκφραζει οτιδηποτε το απασχολει και μιλαει στην ουσια γι αυτο με εναν ασφαλη και αυθορμητο τροπο που μονο αληθινος μπορει να ειναι.


Για περισσοτερες πληροφοριες www.homeplay.gr

Παρτε λοιπον χαρτι και μολυβι και δωστε στο παιδι σας να κανει οτι νομιζει!


Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

29 Days of Giving


Εχετε σκεφτει ποτε ποσο θα αλλαζε η ζωη μας αν αντι να ασχολουμαστε με το ποσο θα παρουμε να ειχαμε σαν σκοπο να δωσουμε?
Να δωσουμε τι? Κατι παλιο, κατι αγαπημενο, μια γλυκια κουβεντα, λιγα νομισματα...κατι που θα δωσουμε με αγαπη σε καποιον αλλον, θα μας κανει αναμφισβητητα να νιωσουμε καλα με τον εαυτο μας. Και αν αυτο το θεταμε σαν στοιχημα με τον εαυτο μας οτι για 29 μερες θα δινουμε κατι απο εμας σε αλλους τοτε ξεκιναμε τη μεγαλη προκληση του 29 days of giving!

Ενα δωρο την φορα..την ημερα...για 29 μερες...αλλαζουμε εμεις και μαζι με την ενεργεια μας αυτη αλλαζει κ ο κοσμος.
29 δωρα που μπορουμε να τα δωσουμε σε οποιονδηποτε και να ειναι οτιδηποτε. Η αλλαγη που θα δουμε εκτος απο τον τροπο σκεψης μας θα ειναι και στη ζωη μας, κατι το οποιο θα συμβει με εναν μαγικο τροπο.



Μπορειτε να διαβασετε περισσοτερα για ολα αυτα στον παρακατω συνδεσμο


Προκαλω τον εαυτο μου κι εσας σε ολο αυτο. Ειναι μια ωραια ιδεα την οποια εχουν εφαρμοσει σε 43 χωρες εκατομμυρια ανθρωποι σε ολο το κοσμο και εχουν αλλαξει τη ζωη τους μετα απο αυτη την εμπειρια..Δωσε, δωσε, δωσε...με ολη σου τη καρδια και πιστη και εκτος απο τη χαρα που θα δωσεις στον αλλον, κατι μεσα σου θα ανανεωνεται και θα ξαναγεννιεται...



Ιστορια της Κυριακης




















Μια φορα κι εναν καιρο ηταν μια γυναικα που την ελεγαν Κη.
Ολοι τα παιδια της γειτονιας ομως την φωναζαν Κυρια-Κη . Ολοι την αγαπουσαν γιατι ηταν ηρεμη, χαλαρη, και λιγο μελαγχολικη.
Οποιος την κοιταζε στα ματια τον εκανε να νιωθει κατι γαληνιο, γι αυτο και ολοι προσπαθουσαν να την συναντησουν μεσα στην εβδομαδα τους.
Ελα ομως που ποτε δεν την εβρισκαν...ψαχνανε απο εδω, ψαχνανε απο εκει...τιποτα.
Και μολις εφτανε το Σαββατο και ολοι το ξεχνουσαν...τσουπ, το επομενο πρωι να σου η Κυρια-κη
Περιποιημενη, μυρωδατη, ετοιμη για την πρωινη της βολτα. Η μυρωδια της ποτιζε παντα ολα τα σπιτια απο νωρις....και ετσι ολος ο τοπος μυριζε Κυριακη!

Να εχετε μια υπεροχη Κυριακη και προσεξτε καπου μπορειτε να την δειτε κι εσεις!




Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Babies



http://www.youtube.com/watch?v=1vupEpNjCuY


Everybody loves... BABIES. This visually stunning new movie simultaneously follows four babies around the world - from first breath to first steps. From Mongolia to Namibia to San Francisco to Tokyo, BABIES joyfully captures on film the earliest stages of the journey of humanity that are at once unique and universal to us all.


Σε αυτο το ντοκυμαντερ, παρακολουθουμε 4 μωρα στα πρωτα τους βηματα σε 4 διαφορετικες πολεις του κοσμου.

Απο τη Μογγολια στην Ναμιμπια και απο το Σαν Φρανσισκο στο Τοκυο τα βλεπουμε να ανακαλυπτουν τον κοσμο, να μεγαλωνουν εχοντας το καθενα διαφορετικα ερεθισματα αναλογα με την κουλτουρα τους και τα εθιμα τους.

Χωρις πολλα λογια το ντοκυμαντερ αυτο σε ταξιδευει, με υπεροχες εικονες και φωτογραφια, σε υπεροχα συναισθηματα που απλα θυμιζουν πολλα!


Δωρεαν online συμβουλες

Τις τελευταιες μερες εχω αναρτησει στο προφιλ μου στο "προσωποβιβλιο" βλ.facebook μια ιδεα που ειχα για ΔΩΡΕΑΝ online συμβουλες απο παιδοψυχολογο...εμενα δηλαδη.

Παρα πολλες μαμαδες ανταποκριθηκαν με χαρα και ειναι κατι το οποιο προσφερω μεσα απο τη καρδια μου γιατι γνωριζω καλα ποσα ερωτηματα μπορουν να προκυψουν με τα παιδια. Και ενω λενε ποσες αποριες εχουν τα παιδια οσο μεγαλωνουν, εγω λεω να σκεφτειτε και ποσες εχουν οι γονεις τους αντιστοιχα!

Θα συνεχισω να απανταω στα μαιλ σας στο info@homeplay.gr και να κρατω επικοινωνια μαζι σας. Αν γνωριζετε και αλλους που θα μπορουσαν να εξυπηρετηθουν απο την ιδεα αυτη, διαδωστε το στον κυκλο σας.

Εχει υπεροχο ηλιο εξω , ελπιζω να τον απολαμβανετε!


What is CHILDIT?

Wanted to do something that has to do with children, life, parents, views of people, pregnant women, women who try to become pregnant, toys, games, ideas...
So, whoever wants to read something about all of the amazing thoughts above, the only thing he needs to do it CHILDit!

write about it, feel it, share it, smile at it, be open to other people who like children or feel like children!

Whatever the language, greek or english, the feeling and love remains the same.

So, go ahead and child it as u have never done before!


welcomexxx




Ηθελα να δημιουργησω κατι που να σχετιζεται με την αγαπη μου για τα παιδια, κατι για γονεις, οπτικες ανθρωπων, εγκυους, γυναικες που προσπαθουν να αποκτησουν παιδι, παιχνιδια, ιδεες..

Να γραψετε και εσεις γι αυτα, να τα μοιραστουμε, να χαμογελασουμε, να ειμαστε ανοιχτοι σε ανθρωπους που αγαπουν τα παιδια η νιωθουν παιδια!

Σε οποιαδηποτε γλωσσα, ελληνικα η αγγλικα, το συναισθημα κ η αγαπη παραμενουν ιδια.

Οποτε, μη διστασετε και CHILDIT οπως δεν εχετε ξανακανει ποτε!

Καλως ηρθατε χχχ