Οταν ερχεται το νεο αδερφακι τι κανουμε?Προσοχη!

Πολλοι γονεις με ρωτανε "τι κανουμε οταν ερχεται νεο μελος στην οικογενεια?Πως το χειριζομαστε?"

Οταν ημουν μικρη θυμαμαι που γεννηθηκε ο αδερφος μου και ενιωθα σαν να υπαρχει μια περιεργη ατμοσφαιρα στο σπιτι...Λετε να ηταν το αγχος χειρισμου μου?

Δεν μου ηταν ευχαριστο που ξαφνικα, ενω ειχα ολη την προσοχη, η προσοχη δεν με "προσεχε".

Αντι της προσοχης ειχα δεκαδες νεα παιχνιδια να μου αποσπασουν την προσοχη...

Και οταν ηρθε το μωρο σπιτι ολοι μου ελεγαν "προσοχη" μην τυχον και πνιξω κατα λαθος τον αδερφο μου...απο υπερβολικη προσοχη ισως!

Δεν υπαρχει συγκεκριμενη συνταγη που μπορω να σας γραψω αλλα μπορω να σας μιλησω μεσα απο την εμεπιρια της δουλειας μου η και απο την εμπειρια μου ως μεγαλη αδερφη!

Το πιο σημαντικο απο ολα ειναι να μην αντικαταστησετε την προσοχη σας με παιχνιδια. Ο αντιπερισπασμος μπορει να ειναι εντονος αλλα χωρις διαρκεια! Μεσα σε λιγα λεπτα το αγχος "μη σημασιας" θα εμφανιστει. Βρειτε ενα τροπο να μην διαχωρισετε τα δυο παιδια.

Δεν χρειαζεται να ασχοληθειτε μονο με το μωρο κ αν περισσεψει χρονος με το αλλο παιδι μετα. Προσπαθηστε να συμπεριλαβετε το μεγαλο παιδι στις δουλειες για το μωρο.

"Σημερα θα εισαι ο βοηθος μου. Ελα να με βοηθησεις να αλλαξουμε τις πανες μαζι. Εσυ εισαι μεγαλος και ξερεις"

Αμεσως αισθανεται οτι μπορει να προσφερει, αισθανεται σαν "ο μεγαλος", διαχωριζεται απο τον αδερφακι και νιωθει χρησιμος! Επισης ο χρονος αυτος ειναι ποιοτικος με την μαμα και το μωρο και δεν εχει νιωσει μειονεκτικα.

Σιγουρα θα χρειαστει να αφιερωσετε και χρονο οι 2 σας οπως παλια. Ποιοτικο χρονο οπου θα ειστε μονοι σας και στο παρον! Δεν ειναι τυχαιο που στα αγγλικα το παρον λεγεται "present", δηλαδη "δωρο". Το παρον ειναι το δωρο μας, η στιγμη που μονο τοτε ζωντανευει και μας γεμιζει αναμνηση.

Θυμαμαι τετοιες στιγμες, μυρωδιες, εικονες..ολες σαν παιδι...και ποσα χρονια εχουν κρατησει!

Γεμιστε το παιδι σας με στιγμες παρουσες! Αυτο θα το κανει συναισθηματικα πλουσιο και κανενα παιχνιδι στο κοσμο δε συγκρινεται με αυτες.

Να μιλατε με τα παιδια σας. Θελουν κουβεντα, να κατανοησουν αυτον το κοσμο που εμεις ακομα και τωρα δε λεμε να κατανοησουμε...

Αληθεια θελουν τα παιδια. Αληθεια σε ολα. Το αγχος και το ψεμα το διαισθανονται με τη γλωσσα του σωματος σας!

Μιληστε του για τον ερχομο του νεου μελους απο νωρις. Αν εσεις αγχωνεστε τοτε το μεταδιδετε το αγχος σας και νιωθουν κατι αρνητικο για το θεμα αυτο χωρις να ξερουν το λογο.

Προσοχη στην προσοχη σας.

Αναπαυση μετα....

Αυτα σκεφτηκα σημερα να πω

και ακομα και αν μου χαλαγε ολα τα παιχνιδια μου ο αδερφος μου, χαλαλι του...η ζωη ειναι πιο ομορφη οταν μοιραζεσαι!

Καλο ξημερωμα.